| อินเดียเป็นประเทศที่มีพื้นที่ใหญ่อันดับ 7 ของโลก แบ่งเป็น 29 รัฐ (States) และ 7 ดินแดนสหภาพ (Union Territory) อีกทั้ง มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของโลก จึงมีความหลากหลายทั้งภูมิประเทศ ทรัพยากรธรรมชาติ และวัฒนธรรม ดังนั้น การเข้าใจ Location จึงถือเป็นหัวใจสำคัญของการทำธุรกิจในอินเดีย บทความฉบับนี้จึงคัดเลือก 7 รัฐใหญ่ที่สุดของอินเดีย (วัดตาม GDP) มาวิเคราะห์ ใน 5 มิติสำคัญ ได้แก่ Market Size, Purchasing Power, FDI Attractiveness, Ease of Doing Business, Infrastructure Readiness เพื่อสะท้อนโอกาสทางธุรกิจในแต่ละรัฐ |
| ตัวชี้วัดศักยภาพรายรัฐ |
| ที่มา : IBEF และ Department for Promotion of Industry and Internal Trade |
|
|||
 |
|||
|
| Maharashtra • Financial Hub of India • มีบทบาทต่อระบบเศรษฐกิจอินเดียมากที่สุด |
เมืองหลวง : มุมไบ ประชากร : 112 ล้านคน GDP per Capita : 3,189 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : เชื่อมโยง Supply Chain เจาะตลาด Middle Class มีความพร้อมของโครงสร้างพื้นฐาน โดยเมืองปูเน่เป็น Hub ยานยนต์ใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ และมี MNCs เข้าไปตั้งฐาน การผลิต จึงเป็นโอกาสส่งออกชิ้นส่วนยานยนต์เพื่อเชื่อมโยง Supply Chain นอกจากนี้ ด้วยตลาดขนาดใหญ่และกำลังซื้อสูง โดยเฉพาะ เมืองมุมไบ จึงเป็นโอกาสส่งออกสินค้าเจาะตลาดกลุ่ม Middle Class |
| Tamil Nadu • Manufacturing Hub of India |
เมืองหลวง : เจนไน ประชากร : 72 ล้านคน GDP per Capita : 2,876 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : โอกาสลงทุนหลากหลายจากความพร้อมรอบด้าน เหมาะกับการเข้าไปลงทุนในหลายอุตสาหกรรม เช่น สิ่งทอ อาหารแปรรูป ยานยนต์ และ IT สะท้อนจากบริษัทต่างชาติส่วนใหญ่ เลือกรัฐนี้เป็นพื้นที่แรกในการเข้าไปลงทุน ปัจจุบันมี SEZs 40 แห่งมากที่สุดในประเทศ ประกอบกับมีแรงงานทักษะ โดยเฉพาะวิศวกร มากที่สุดในประเทศ |
| Karnataka • IT Hub of India • มี Technology Cluster ใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลก |
เมืองหลวง : เบงกาลูรู ประชากร : 61 ล้านคน GDP per Capita : 3,258 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : เจาะตลาดกำลังซื้อสูง ปัจจัยแวดล้อมทางธุรกิจมีความพร้อมทุกด้าน เอื้อทั้งการเข้าไปลงทุนและส่งออกสินค้า ซึ่งสามารถทำตลาดสินค้าราคาแพงได้ เนื่องจากเศรษฐกิจขยายตัวดีและประชากรมีกำลังซื้อสูง แม้ตลาดจะค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับ 7 รัฐใหญ่ (แต่ประชากรเกือบเท่าไทย ทั้งประเทศ) |
| Uttar Pradesh • ตลาดขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศ |
เมืองหลวง : ลัคนาว |
| โอกาสสำหรับไทย : ยังไม่ใช่พื้นที่แรกๆ สำหรับผู้ประกอบการไทย แม้เป็นรัฐที่มีประชากรมากที่สุดของประเทศแต่กำลังซื้อไม่สูง อีกทั้งยังเป็นรัฐที่ไม่ติดทะเล ทำให้ต้นทุนขนส่งสินค้าค่อนข้างสูง และใช้เวลาขนส่งนาน ดังนั้น อาจไม่ใช่พื้นที่ลำดับต้นๆ ที่ผู้ประกอบการไทยจะเลือกเข้าไปเจาะตลาดหรือทำธุรกิจ |
| Gujarat • New Engine of Growth |
เมืองหลวง : คานธีนาการ์ ประชากร : 60 ล้านคน GDP per Capita : 2,654 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : เหมาะกับตั้งฐานการผลิตเพื่อขายในประเทศและส่งออก เป็นรัฐที่เติบโตเร็ว โดยมีเมืองเศรษฐกิจสำคัญอย่าง Ahmedabad เป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรม จึงมีความพร้อมด้านคลัสเตอร์ โครงสร้างพื้นฐาน และกฎระเบียบที่เอื้อต่อการดำเนินธุรกิจ ขณะเดียวกันมีท่าเรือขนาดใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของประเทศ เมื่อผนวกกับ แรงงานทักษะจำนวนมาก สะท้อนโอกาสในการเข้าไปตั้งฐานการผลิต โดยเฉพาะเพื่อการส่งออก |
| West Bengal • แหล่งเพาะปลูกสินค้าเกษตรหลักของอินเดีย |
เมืองหลวง : กัลกัตตา ประชากร : 91 ล้านคน GDP per Capita : 1,681 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : เน้นสินค้าที่ราคาแข่งขันได้ เป็นตลาดขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ไทยที่สุดแต่กำลังซื้อไม่สูง จึงอาจต้องใช้กลยุทธ์ด้านราคาที่แข่งขันได้ในการเจาะตลาด โดยเฉพาะ สินค้ากลุ่มอุปโภคบริโภค ขณะเดียวกันมีโอกาสส่งออกเครื่องจักรกลการเกษตร สอดรับกับการเติบโตของภาคเกษตรกรรม |
| Rajasthan • อยู่ใจกลางของ DMIC* |
เมืองหลวง : จัยปูร์ ประชากร : 69 ล้านคน GDP per Capita : 1,676 USD |
| โอกาสสำหรับไทย : ส่งออกวัสดุก่อสร้าง ป้อนโครงการ DMIC รัฐมีนโยบายดึงดูดการลงทุนจากต่างชาติ โดยเฉพาะอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เทคโนโลยีชีวภาพ และเกษตรแปรรูป อย่างไรก็ตาม ความพร้อมของอุตสาหกรรมสนับสนุนยังมีข้อจำกัด จึงอาจเป็นอุปสรรคในการเข้าไปลงทุน เป็นที่น่าสังเกตว่า Rajasthan อยู่ในเส้นทาง DMIC สะท้อนความต้องการวัสดุก่อสร้างและสินค้าที่เกี่ยวเนื่อง เพื่อสนับสนุนการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและการขยายตัวของสังคมเมือง |
| *Delhi-Mumbai Industrial Corridor (DMIC) คือ โครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและนิคมอุตสาหกรรมเชื่อมโยงกรุงเดลีกับเมืองมุมไบ |
| รัฐที่มีศักยภาพลำดับต้นๆ ของอินเดียส่วนใหญ่อยู่บริเวณฝั่งตะวันตกและตอนใต้ของประเทศ ซึ่งแต่ละรัฐมีความโดดเด่นและมีปัจจัย แวดล้อมทางธุรกิจที่แตกต่างกัน อาทิ ความพร้อมด้านโครงสร้างพื้นฐาน คลัสเตอร์อุตสาหกรรม กฎระเบียบ และขนาดตลาด เป็นต้น ดังนั้น ผู้ประกอบการไทยควรมองอินเดียในลักษณะ 1 รัฐ เท่ากับ 1 ประเทศ เพื่อศึกษาข้อมูลและทำความเข้าใจลักษณะเฉพาะของแต่ละรัฐ ก่อนจะรุกเข้าไปทำธุรกิจ |
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
|
